Met de duinen in zicht is het Walcherse Koudekerke een levendig dorp met veel voorzieningen. Een geschikte plek ook als uitvalsbasis voor een strandvakantie. Maar zo ver is het nog niet.

Zo gaat het ook tijdens een wandeling bij Koudekerke. Ondanks de kou doet alles dénken aan een zomerdag. Meteen al als je het dorp uit loopt zie je de duinen, recht vooruit, een grijze skyline. En rechts, gezien vanaf de Duinstraat, de eerste minicamping, De Kiekendief. Links het fietspad dat de kortste weg naar het strand biedt. Iets verderop een echte vakantiewegwijzer: met pijlen naar campings en plaatjes met parasol en picknickplek. Het verkeer raast er langs, geen tijd voor vakantie.

Atlantikwall

Rechts van de Duinstraat liggen twee bunkers, overblijfselen uit de Tweede Wereldoorlog. Van die betonnen verdedigingswerken zijn er veel meer op Walcheren. Ze waren in de oorlog onderdeel van de Atlantikwall waarmee de Duitsers zich verdedigden tegen de geallieerden. Veel bunkers zijn opgenomen in wandel- of fietsroutes.

Linksaf de Strandweg in. Hoe zomers klinkt dat. Aan de rechterkant, veraf in de vette klei, weer twee bunkers. Op de rechter van de twee heeft iemand een witgekalkte boodschap gezet. Een kruis, een anker en een hart. Geloof, hoop en liefde, da’s mooi in tegenspraak met het koude, harde oorlogstuig. Deze vredebrengers zullen wel niet door de modder naar de bunkers zijn geploegd, maar het speciale pad ten oosten van de bunkers hebben genomen.

Ranch

Verder de Strandweg in, in zuidwestelijke richting. De duinen komen steeds dichterbij. We slaan linksaf de Wielemakersbaan in. Rechts ligt een heuse ranch: ‘Western ranch Ride by the sea’ staat er op de poort. Ook daarachter weer: de skyline van de duinen. Een laatste blik daarop en dan moeten we ze toch de rug toekeren. Via een kaarsrecht, maar gelukkig dan weer wel onverhard, fietspad met ernaast een rij knotwilgen met kale knokkels gaan we terug richting Koudekerke. Nadat we de kruising met het fietspad naar Dishoek zijn overgestoken, gaat het pad naar links. In een weitje staan twee shetlandpony’s er druilerig bij. Ook zij wachten ongetwijfeld op vrolijker weer.

Via de Dishoekseweg en de Tramstraat arriveren we weer in het in deze tijd rustige dorp. Zelfs op het Dorpsplein is het stil. De klok van de Michaelskerk geeft met een subtiele klokslag 11.15 uur aan. Nog ruim vier maanden: dan begint de zomer.

Bron: CARLA VAN DE MERBEL – http://www.pzc.nl/

Share This
× Hoe kunnen we je helpen? Available from 08:00 to 18:00